را از دريچه وحى وروايات رسول خدا و جانشينان او تعقيب مى كنيم.

آيات قرآنى از وجود رابطه بين ما و كسانى كه در جهان برزخ بسر مى برند، پرده برمى دارند و ما در اينجا برخى از اين آيات را مطرح مى كنيم تا روشن شود چگونه ميان اين دو نوع زندگى، رابطه وجود دارد و كسانى كه از پل مرگ عبور كرده و گام در جهان ديگر نهاده اند هنوز پيوند خود را با ما قطع نكرده اند (و اگر هم اين حكم قانون كلى نباشد درباره گروهى قطعى و ثابت است).

1. صالح با ارواح قوم خود سخن مى گويد

از آياتى كه گواهى مى دهد كه ارتباط بشر با گذشتگان، باقى و برقرار است، آيه مربوط به مذاكره صالح(عليه السلام)با هلاك شدگان از قوم خود مى باشد:

(فَعَقَرُوا النّاقَةَ وَعَتَوا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ وَ قالُوا يا صالِحُ ائْتِنا بِما تَعِدُنا إِنْ كُنتَ مِنَ المُرْسَلين).

«شتر را (كه معجزه صالح بود) پى كردند و از دستور پروردگار خود سرپيچيدند و گفتند: اى صالح اگر پيامبرى، عذابى كه به ما وعده مى دهى بياور».

(فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دارِهِمْ جاثِمين) .

«پس زلزله اى (بر اثر صيحه آسمانى) آنان را فرا گرفت[1]و در خانه هاى خويش بى جان افتادند».