نام کتاب : وهابيت، مبانى فكرى و كارنامه عملى نویسنده : سبحانى، شیخ جعفر جلد : 1 صفحه : 197
برخوردار شمرده است، زيرا روزى خوردن شهيدان، و شادمان و خوشحال بودن آنان، بترتيب از آثار جسمى و روحى افراد زنده است.
2. مؤمن سوره يس پس از مرگ سخن گفت
حضرت مسيح(عليه السلام)سه نفر مبلّغ به شهرى اعزام كرد. مردم شهر به انكار دعوت آنان پرداختند، و تنها يك تن كه از اطراف شهر آمده بود به آنها ايمان آورد مردم به سوى شخص مزبور هجوم آورده و او را كشتند، و او پس از كشته شدن چنين پيام فرستاد:
«وى گفت: من به خداى شما (فرستاده ها) ايمان آوردم، (به علت همين ايمان) به او گفته شد: وارد بهشت شو. وى گفت: اى كاش قوم من مى دانستند كه خداى من، مرا بخشيد و گرامى داشت».
مقصود از بهشتى كه او را وارد آن نمودند، بهشت برزخى است نه اخروى، به دليل اينكه وى آرزو مى كند كه اى كاش قوم من مى دانستند كه خدايم مرا بخشيد وگرامى داشت. آرزوى او مبنى بر آگاهى قومش از حال او با جهان آخرت كه حجاب و پرده ها از برابر ديدگان انسان ها برداشته مى شود، و افراد از وضع يكديگر آگاه مى باشند، مناسب نيست، بلكه چنين نا آگاهى با اين جهان مناسب است كه انسان هاى اين نشأت از وضع انسانهاى نشأت ديگر آگاهى ندارند و آيات قرآن بر اين مطلب گواهى مى دهند.