اصل دوم

حقيقت مرگ چيست؟

روشن شد كه: «واقعيت انسان همان نفس مجرّد از مادّه است و اين واقعيت به علّت پيراستگى از آثار مادّه (مانند انحلال، و پوسيدگى، فساد و تباهى) به مشيت الهى، پس از مرگ بدن، باقى و جاودان است. از آنچه گفتيم، حقيقت مرگ نيز روشن مى گردد. زيرا اگر واقعيت انسان، روانِ جاودان او است، مرگ جز جدايى«روح» از «بدن» به علت تغيير شرايط پيوستگى آن دو به يكديگر، چيز ديگرى نيست.يعنى، روح انسان از نظر كمال به پايه اى مى رسد كه نياز او به بدن، منتفى شده و در شرايطى قرار مى گيرد كه مى تواند به حيات مناسب خود ادامه دهد.

بقاى روح پس از مرگ، يك حقيقت فلسفى و علمى است كه فلاسفه بزرگ جهان مانند سقراط و افلاطون و ارسطو در فلسفه يونان، و ابن سينا و شيخ اشراق و صدر المتألهين در عالَم اسلام، از طريق براهين فلسفى آن را به ثبوت رسانيده و اخيراً نيز در غرب در سايه يك رشته تجربه و آزمايشها در قالب يك حقيقت علمى درآمده است.

اگر در قرن نوزدهم تب مادّيگرى بالا رفت و مسائل ماوراء طبيعت، مانند: خدا، فرشته، روح مجرد، و ديگر عوالم غيبى مورد ترديد قرار گرفت، از آغاز قرن بيستم بلكه كمى پيش از آن، ورق برگشت و با همت روحيّون، دريچه هايى به سوى جهان ماوراى طبيعت گشوده شد، ومسأله اصالت روح و