responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : وهابيت، مبانى فكرى و كارنامه عملى نویسنده : سبحانى، شیخ جعفر    جلد : 1  صفحه : 161

است كه روايات بر آن تأكيد دارند.مسلم در صحيح خود، بابى را به نام «استحباب صلاة النافلة في بيته» منعقد كرده ورواياتى در اين زمينه نقل نموده كه ما به ذكر يكى از آنها بسنده مى كنيم.

پيامبر گرامى (صلى الله عليه وآله وسلم)فرمود:«انّ خير صلاة المرء في بيته إلاّ الصلاة المكتوبة»: « بهترين نم[1]از مرد در خانه است مگر نماز واجب».

اين روايات و امثال آنها حاكى است كه پيامبر و ياران اوجز فرايض، ساير نمازها را در خانه مى خواندند، و در حقيقت خانه هاى پيامبران و صالحان خانه هاى ذكر وياد خدا و تسبيح و تنزيه آنها بوده است و به همين علت، خدا اذن داده است كه قدر و منزلت آنها رفعت يابد.

اكنون بايد ببينيم مقصود از رفعت كه همان مطلب دوم است، چيست؟

مقصود از رفع در آيه چيست؟

در گذشته يادآور شديم كه استدلال به اين آيه، در گرو روشن شدن دو مطلب است. مطلب اول كه همان تفسير بيوت بود به گستردگى گذشت، اكنون وقت آن رسيده است به توضيح رفع كه خدا درباره آن رخصت داده است بپردازيم.

درست است كه واژه «رفع» در قرآن در ايجاد «بنا» بكار مى رود چنانكه مى فرمايد:

(أَهُمْ أَشَدُّ خَلقاً أَمِ السَّماء بَناها* رَفَعَ سَمْكَها فَسَوّاها).[2]


[1] صحيح مسلم:2/187، باب استحباب صلاة النافلة في بيته، از كتاب صلاة.

[2] . نازعات/27ـ28.

نام کتاب : وهابيت، مبانى فكرى و كارنامه عملى نویسنده : سبحانى، شیخ جعفر    جلد : 1  صفحه : 161
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست