تقليد از ديدگاه لغت و اصطلاح فقهاء

تقليد مأخوذ از واژه «قِلادة» به معنى گردنبند است كه به گردن عروس مى بندند و يا چيزى كه به گردن اسب مى آويزند.

در زبان عرب مى گويند «قلّدتُ العروس فتقلّدت» يعنى گردنبند را به گردن عروس بستم او هم دارى گردنبند شد بنابراين اگر بگوئيم« قلّدت مجتهداً» معنى آن اين است كه مسئوليت اعمال خود را به گردن او انداختم در اين صورت مرد عامى مقلِّد، و مرد مجتهد متقلَّد است.

اگر به جاى باب تفعيل، از باب تفعّل استفاده شود مثلاً بگويند تقلدتُ السيف، يعنى شمشير را حمايل كردم، در اين مورد متقلد خود انسان است.

پس بايد فرق بگذاريم بين قلّد و بين تقلّد. در اوّلى فاعل چيزى را به گردن كسى مى افكند ولى در دومى خودش داراى آن