دو قسم ديگر ندارد در اين مورد به مجتهد انسدادى رجوع مى كند. بنابراين فرقى بين مجتهد انسدادى و انفتاحى نيست. و به عبارت ديگر:

آن چه را انسدادى استنباط مى كند حكم خصوصى او نيست بلكه حكم همه مكلفين است با اين تفاوت كه او مقدمات استنباط حكم را در اختيار دارد ولى عامى ندارد.

براى روشن شدن مطلب مثالى يادآور مى شويم:

مجتهد در يك رشته از احكام، يقين و شك پيدا مى كند كه موضوع استصحاب است ولى حكمى را كه از طريق استصحاب استنباط مى كند حكم خصوصى او نيست بلكه حكم همه مكلفين است در حاليكه خود مجتهد يقين به حكم و شك در بقاء آن دارد ولى مكلف از چنين مبادى برخوردار نيست ولى در عين حال نتيجه استصحاب مجتهد، همگانى است.

نتيجه: استنباط هاى انسدادى مربوط به شخص خود او نيست بلكه او به نمايندگى از همه مكلفين استنباط مى كند و نتيجه، از آن همگان است.

د. نفوذ حكم مجتهد محاكمات

يكى از مناصب در اسلام، قضا و داورى است. اين حق، اصالتاً