اصل بقاء حكم سابق است.

2. اطلاق آيه (فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ) اين فرد را نيز در برمى گيرد يعنى همين طورى كه فرد عامى حق سؤال از اهل ذكر را كه عالمان هستند دارد همچنين اين فرد مجتهد كه استنباط نكرده، اين حق را دارا است

ولى هر دو دليل از اتقان برخوردار نيست:

ـ اما استصحاب، در موردى است كه موضوع تغيير نكرده باشد در حالى كه اين فرد در گذشته عامى بود ولى الآن به حدّ اجتهاد رسيده است و در صورت تعدد موضوع درگذشته و حالا، استصحاب جارى نيست زيرا در استصحاب وحدت موضوع شرط است.

ـ اما آيه سؤال، مربوط به كسى است كه خود توانائى استنباط مورد سؤال را ندارد و اما كسى كه مى تواند حكم خود را استنباط كند آيه مباركه از آن منصرف است.

نظر ما در موضوع:

شايسته است كه بگوئيم در يك صورت مى تواند به مجتهد ديگر مراجعه كند و آن در جائى است كه دوّمى نسبت به وى أعلم و أفقه باشد.