5.(يُخْرِجُ الْحَىَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَ يُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَىِّ...). [1]

«زنده را از مرده ومرده را از زنده بيرون مى آورد».

6.(هَلْ يَسْتَوِى الَّذِينَ يَعْلَمُونَ وَ الَّذِينَ لاَ يَعْلَمُونَ...).[2]

«آيا عالمان وغير عالمان برابر مى باشند».

7.(يَدُ اللهِ فَوْقَ أَيْدِيهِمْ). [3]

«دست خدا بالاى دست آنها است».

8.(هَلْ جَزَاءُ الإِحْسَانِ إِلاَّ الإِحْسَانُ). [4]

«پاداش نيكى جز نيكى نيست».

9. (لِمَ تَقُولُونَ مَا لاَ تَفْعَلُونَ). [5]

«چرا آنچه را مى گوييد به آن عمل نمى كنيد».

10.(لَكُمْ دِينُكُمْ وَلِي دِينِ). [6]

«آيين شما براى خودتان وآيين من براى خودم».

اين آيات ده گانه نمودار آيات بى شمارى است به خاطر عمق ومحتوا در كلمات خطيبان ودانشمندان حالت مثل خود گرفته ودر مناسبت هاى مختلف از اين آيات به عنوان ضرب المثل بهره مى گيرند.