كافر است. مؤمن بسان اين چهار واقعيت ياد شده در زير است:

1. بصير (بينا).

2. نور (روشنى).

3. ظل (سايه).

4. احياء (زندگان).

در حالى كه كافر به خاطر نداشتن ايمان، داراى چهار صفت مى باشد:

1. اعمى (كور) است، زيرا نور ايمان بر دلش نتابيده و طبعاً ديده عقل او كور است.

2. ظلمات (تاريكيها)، كه نتيجه نابينايى ديده عقل است.

3. حرور (گرماى سخت) زندگى او را فرا گرفته، هر چند او آگاه نيست، قرآن يادآور مى شود كه هم اكنون جهنم كافران را دربرگرفته است، چنان كه مى فرمايد: (... وَ إِنَّ جَهَنَّمَ لَُمحِيطَةٌ بِالْكَافِرِينَ)[1].

4. اموات و مردگانند.

تا اين جا با مفردات آيه آشنا شديم.

در آيه دو تشبيه وجود دارد:

الف: مؤمن به خاطر داشتن نور ايمان، بسان إنسان زنده و بينا و شنواست.

ب. كافر به خاطر طلب كفر بسان مرده كور و كر است .