مثل سى و دوم

منطق مؤمن و كافر در جهان آفرينش

(وَ اضْرِبْ لَهُمْ مَثَلاً رَجُلَيْنِ جَعَلْنَا لِأَحَدِهِمَا جَنَّتَيْنِ مِنْ أَعْنَاب وَ حَفَفْنَاهُمَا بِنَخْل وَ جَعَلْنَا بَيْنَهُمَا زَرْعًا).

«براى آنان مثلى بزن، آن دو مرد كه براى يكى از آنها دو باغ انگور قرار داديدم و گرداگرد آن دو باغ را با درختان نخل پوشانديم و در ميانشان زراعتى پر بركت پديد آورديم».

(كِلْتَا الْجَنَّتَيْنِ آتَتْ أُكُلَهَا وَ لَمْ تَظْلِمْ مِنْهُ شَيْئًا وَ فَجَّرْنَا خِلاَلَهُمَا نَهَرًا).

«هر دو باغ، ميوه آورده بود و چيزى فروگذار نكرده بود، و ميان آن دو نهر بزرگى جارى ساخته بوديم».

(وَ كَانَ لَهُ ثَمَرٌ فَقَالَ لِصَاحِبِهِ وَ هُوَ يُحَاوِرُهُ أَنَا أَكْثَرُ مِنْكَ مَالاً وَ أَعَزُّ نَفَرًا) .

«صاحب اين باغ درآمد فراوانى داشت پس به فردى كه با او گفت و گو مى كرد چنين گفت: من از نظر ثروت از تو برتر واز نظر نفرات نيرومندترم».