معيار گزينش خليفه در سخنان ابوبكر

«خداوند، محمد را براى پيامبرى به سوى مردم فرستاد تا او را بپرستند و شريك و انبازى براى او قرار ندهند براى عرب، ترك آيين شرك، سنگين و گران بود. گروهى از مهاجران به تصديق و ايمان و يارى او در لحظات سخت، بر ديگران سبقت گرفتند و از كمى جمعيت نهراسيدند. آنان نخستين كسانى بودند كه به او ايمان آوردند و خدا را عبادت نمودند. خويشاوندان پيامبر به زمامدارى و خلافت از ديگران، شايسته تر هستند».

وى سپس براى جلب نظر انصار، و تجديد خاطرات تلخ گذشته تيره هاى اوس و خزرج و درهم شكستن وحدت انصار چنين گفت:

«فضيلت و موقعيت و سابق شما در اسلام، براى همه مردم روشن است. كافى است كه پيامبر(صلى الله عليه وآله) شما را براى يارى و كمك به دين خود، انتخاب كرد و بيشتر ياران و همسران پيامبر از شما هستند. اگر از گروه سابقين در هجرت بگذريم، هيچ كس به مقام و موقعيت شما نمى رسد. بنابراين چه بهتر كه رياست و خلافت را گروه سابق در هجرت به دست بگيرند و وزارت و مشاورت را به شما واگذار كنند و هيچ كارى را بدون تصويب شما انجام