responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : سقيفه; زمينه ها، معيارها و پيامدها نویسنده : سبحانى، شیخ جعفر    جلد : 1  صفحه : 43

آنها مشورت نمى كند، و ( اين اعتراض كاملاً بى جا بوده ) ، خدا به پيامبر دستور مى دهد كه از گناه آنان بگذرد و در حق آنان استغفار كند، چنان كه مى فرمايد:(فَاعْفُ عَنْهُمْ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُمْ).

رابعاً: مشورت پيامبر در امور نظامى و غيره با آنان، الزام آور نبوده بلكه پيامبر مى توانست رأى ثالثى را انتخاب كند، و لذا در آخر آيه مى فرمايد: (فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللهِ)، «آنگاه كه
تصميم گرفتى بر خدا توكل كن» يعنى محور تصميم خود پيامبر است.

با توجه به اين سؤال ها و پرسش ها و اشكالات كه در استدلال است، نمى توان با آن بر يك مسأله حياتى كه تا روز رستاخيز در سرنوشت امت مؤثر است استدلال نمود.

آيه دوم

(وَ الذينَ استجابوا لربّهم وأقاموا الصلاة وأمرهم شورى بينهم و ممّا رزقناهم يُنفقون).[1]

«كسانى كه دعوت پروردگارشان را اجابت كرده و نماز را برپا مى دارند، و كارهايشان به صورت مشورت در ميان آنهاست، و از آنچه كه به آنها روزى داديم، انفاق مى كنند».


[1] شورى: 38.
نام کتاب : سقيفه; زمينه ها، معيارها و پيامدها نویسنده : سبحانى، شیخ جعفر    جلد : 1  صفحه : 43
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست