مى گويم: من زمام كار را به دست بهترين مردم سپردم.[1]

راستى اگر تعيين جانشين، رافع اختلاف و دودستگى است، چرا به عقيده دانشمندان اهل تسنّن، پيامبر گرامى به اين اصل حياتى توجه ننموده و وصى و جانشينى براى خود تعيين نكرد؟

انتخاب خليفه سوم از طريق شورا

انتخاب خليفه سوم عثمان را در فصل چهارم به تفصيل مى خوانيد و روشن مى شود كه شورا قربانى هوى و هوس بوده است.