امّا آن سه كارى كه مرتكب شدم و بر انجام آن پشيمانم، آن است كه كاش چنين و چنان نمى كردم. به دليل ويژگى آن كلام ابو عبيد مى گويد: نخواستم آن مورد را به صفحه بياورم (لذا به واژه چنين و چنان اكتفا نمودم) و كاش روز سقيفه بنى ساعده كار را به گردن يكى از دو تن عمر يا ابوعبيده مى انداختم تا او امير و من وزير باشم.[1]

نگارنده كتاب «الاموال» هر چند به كلام خليفه اشاره نكرده و خوش نداشته كه بدان اشارت نمايد امّا ديگران به صراحت كلام خليفه در بستر مرگ پرداخته اند كه به زودى سخن آنان را در اين مقال بازگو خواهيم نمود.

15. نظّام و «الوافى بالوفيات»

صلاح الدّين خليل ايبك صفدى كتابى را به نام «الوافى بالوفيات» تأليف كرده كه مستدرك كتاب «وفيات الاعيان» نوشته ابن خلكان است.

وى در آن كتاب به شرح حال نظّام معتزلى، ابراهيم بن سيار بصرى (160 ـ 231 هـ) پرداخته مى گويد:

معتزله مى گويند بدانسان نظّام را ملقّب به اين لقب كرده اند كه

[1] الاموال: 193 ـ 194، مكتبة الكليات الازهرية