وَ اللهُ خَيْرُ الرَّازِقِينَ)[1]

«هنگامى كه آنها يك تجارت يا سرگرمى را ببينند
پراكنده مى شوند و به سوى آن مى روند و تو را ايستاده به
حال خود رها مى كنند، بگو آنچه نزد خداست از سرگرمى و تجارت و بازرگانى بهتر است و خدا بهترين روزى دهندگان است».

3. برخى از آنان داورى حاكمان باطل را بر قضاوت پيامبر(صلى الله عليه وآله)ترجيح مى دادند. قرآن در اين مورد مى فرمايد:

(أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يَزْعُمُونَ أَنَّهُمْ آمَنُوا بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَ مَا أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ يُرِيدُونَ أَنْ يَتَحَاكَمُوا إِلَى الطَّاغُوتِ وَ قَدْ أُمِرُوا أَنْ يَكْفُرُوا بِهِ وَ يُرِيدُ الشَّيْطَانُ أَنْ يُضِلَّهُمْ ضَلاَلاً بَعِيدًا)[2]

«آيا نديدى كسانى را كه گمان مى كنند به آنچه از كتاب هاى آسمانى بر تو و بر پيشينيان نازل شده، ايمان آورده اند، ولى مى خواهند براى داورى نزد طاغوت و حكّام باطل بروند؟ با اينكه به آنها دستور داده شده كه به طاغوت كافر شوند، امّا شيطان مى خواهد آنان را گمراه كند و به بيراهه دوردستى بيفكند».