(صلى الله عليه وآله وسلم) در اين دو روايت مضمون همين آيه را بازگو كرده اند.

در پايان اين بحث بايد اين نكته را گوشزد كنيم كه:آياتى كه به آنها براى خاتميت پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله وسلم)استدلال شده است از نظر دلالت بر دو نوع مى باشد.

1ـ آيه ى (وَلكِنْ رَسُولَ اللّهِ و َ خاتَمَ النَّبِيينَ) كه با صراحت كامل مى رساند كه باب نبوت به طور مطلق بسته شده، خواه دارنده آن داراى كتاب وشريعت باشد ويا تنها مروّج شريعت پيامبر پيشين شمرده شود.

2ـ چهار آيه ديگر، فقط اين اندازه دلالت دارد كه پس از رسول اكرم (صلى الله عليه وآله وسلم)وشريعت اسلام شريعت، و كتاب آسمانى ديگر كه ناسخ قرآن وشريعت اسلام باشد نمى آيد وبيش از اين دلالت ندارند و منظور ما هم از استدلال به اين چهار آيه همين بوده است يعنى خواسته ايم ادعاى كسانى را كه پس از رسول اكرم (صلى الله عليه وآله وسلم) ادعاى نبوت وآوردن كتاب و شريعت جديدى كرده اند، باطل سازيم[1].[2]