55

مسأله سهو النّبى

پرسش: منظور از «سهو النّبى» كه در برخى از روايات وارد شده است چيست؟

پاسخ: مجموع احاديثى كه در اين باره از شيعه و سنى روايت شده است از دوازده روايت تجاوز نمى كند.[1]

متكلمان و فقيهان اماميه در اين باره دو گروهند:

الف. اكثريت آنان سهو را جايز ندانسته اند از اين گروه مى توان شيخ مفيد، شيخ طوسى، خواجه نصير الدين طوسى، محقق صاحب شرايع، شهيد اول، علامه حلى و... را نام برد.

از ميان اين گروه، متكلم و فقيه نامدار شيخ مفيد بيش از همه اصرار ورزيده وحتى رساله اى را در رد نظريه قائلان به جواز سهو بر پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) نگاشته است، و علاّمه مجلسى اين رساله را در بحار الانوار نقل نموده است.[2]