فصل اول

سلفى گرى ديرينه و نوين

در آغاز قرن چهاردهم، شادروان سيد جمال الدين اسدآبادى(م1316) و شاگرد با وفاى وى عبده (م1323) مصريان را براى رهايى از خرافات به اسلام اصيل دعوت نمودند تا در گفتار و رفتار اسوه و الگو قرار گيرد. در چنين برهه، واژه سلفى و يا سلفى گرى به مطبوعات و رسانه ها راه يافته و اخيراً در ميان كشورهاى عربى به عنوان مذهب، مطرح مى شود.

در اين نوشتار كوشش بر آن است كه ريشه سلفى گرى به دست آيد و آنگاه بررسى شود كه آيا مى تواند به عنوان مذهب اعم از عقيدتى و فقهى مطرح گردد؟

«سلف» در لغت

سلف در لغت به معنى بستگان انسانى است كه دار فانى را وداع كرده و درگذشته اند. طريحى مى نويسد: «سلف الإنسان من