نام کتاب : سلفى گرى در آيينه تاريخ نویسنده : سبحانى، شیخ جعفر جلد : 1 صفحه : 58
بينما اختلفو فيه اصحابى من بعدى فأوحى الله إلىّ: يا محمد أنَّ اصحابك عندنا بمنزلة النجوم بعضهم أضوأ من بعض فمن أخذ بشي ممّا هم عليه من اختلافهم فهو عندى على هدى».
ذهبى بعد از نقل اين حديث مى گويد: فهذا باطل سپس مى گويد:
1. نعيم كه در آغاز سند است پيوسته احاديث منكر را نقل مى كند.
2. عبدالرحيم كه در سند آمده، روايات او متروك و غير مقبول است.[1]
اين نظر ذهبى است و كسى در امامت او در حديث شناسى ترديد نكرده است.
سند سوم حديث
اين حديث به سند ديگرى نيز نقل شده است: سلام بن سليم مى گويد: «حدثنا الحارث بن غصين عن الأعمش عن أبى سفيان عن جابر مرفوعاً به» ابن عبدالبرّ ناقل اين سند مى گويد: چنين سندى حجت نيست و حارث بن غصين مجهول است و شناخته نشده است.[2]
[1] ميزان الاعتدال، ج 2، ص 102، شماره 3003. [2] جامع العلم، ج 2، ص 91 .
نام کتاب : سلفى گرى در آيينه تاريخ نویسنده : سبحانى، شیخ جعفر جلد : 1 صفحه : 58