نام کتاب : سلفى گرى در آيينه تاريخ نویسنده : سبحانى، شیخ جعفر جلد : 1 صفحه : 24
7. واقفه
كسانى هستند كه در مسأله «خلق قرآن»، توقف نموده و هيچ يك از دو طرف را كه يكى قرآن را مخلوق و ديگرى قديم مى دانست، حمايت نكردند، و على بن ابى هاشم از آنهاست.
8. قعديه
آنان گروه جدا شده از خوارج هستند و خروج بر حاكمان وقت را جايز مى دانند، اما عملاً در آن شركت نمى كنند.[1]
اكنون بناست فردى به سلف مراجعه كند به كدام يك از آنها كه داراى مكتب هاى گوناگون كلامى و فقهى هستند رجوع كند؟ ممكن است در پاسخ بگويند ما به احمد بن حنبل و آراى كلامى و فقهى او مراجعه مى كنيم، در اين صورت بايد گفت كه آنان بافته خود را واتابيده اند و از ادّعاى خود، دست برداشته اند، و در ميان اين گروهها يك نفر را به عنوان پيشوا برگزيده اند، اما ديگر محدثان را از اعتبار انداخته اند و در حقيقت اين نوع سلفى گرى، انكار سلفى گرى است.