تقسيم بى ملاك

توصيف سلف به صلاح و توصيف خلف به ضد آن، كه مى گويند سلف صالح يا خلف طالح، چيزى است كه از اين روايت استفاده نمى شود، علاوه بر آن با ظاهر قرآن، سازگار نيست. قرآن همه امّت اسلامى را به يك معنا مى ستايد و مى فرمايد:

(كُنْتُمْ خَيْرَ أُمَّة أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ تَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ تُؤْمِنُونَ بِاللهِ وَ لَوْ آمَنَ أَهْلُ الْكِتَابِ لَكَانَ خَيْرًا لَهُمْ مِنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَ أَكْثَرُهُمُ الْفَاسِقُونَ).[1]

«شما بهترين امّتى هستيد كه به سود انسانها آفريده شده ايد زيرا امر به معروف و نهى از منكر مى كنيد و به خدا ايمان داريد. و اگر اهل كتاب، ايمان آورند، به سود آنها است ولى عدّه كمى از آنها با ايمانند و اكثر آنها فاسق و نافرمان هستند».

و خطاب در جمله (كنتم) به همه مسلمانان جهان تا روز رستاخيز است و اين نوع خطاب بسان خطاب مؤلفان است كه مردم همه اعصار را دربرمى گيرد.

و در آيه ديگر مى فرمايد:

(وَ كَذَلِكَ جَعَلْنَاكُمْ أُمَّةً وَسَطًا لِتَكُونُوا شُهَدَاءَ عَلَى النَّاسِ وَ يَكُونَ الرَّسُولُ عَلَيْكُمْ شَهِيدًا وَ مَا جَعَلْنَا الْقِبْلَةَ الَّتِي كُنْتَ