نام کتاب : سلفى گرى در آيينه تاريخ نویسنده : سبحانى، شیخ جعفر جلد : 1 صفحه : 11
لِلآخِرِينَ)[1]، «آنها را پيشگامان ـ در عذاب ـ و عبرتى براى ديگران قرار داديم» ولى در عين حال، اعتراف دارد كه اگر واژه سلف به رجل اضافه شود به نياكان او گفته مى شود[2].
نتيجه مى گيريم كه سلف در لغت به معنى پيشگامانى است كه نوعى با انسان پيوند داشته و يا از بستگان خاص او به شمار رود و در اصطلاح فقهى، جايى كه ثمن قبلاً پرداخت شود و كالا در وقت دگر تحويل گردد، معامله سلف ناميده مى شود.
سلفى در اصطلاح امروز
سلفى در عصر حاضر به پيروان احمد بن حنبل(186ـ 241) گفته مى شود و او يكى از شخصيت هايى است كه از سنّت پيامبر دفاع نمود و به آنچه كه صحابه و تابعان بر آن بودند، تمسك جست و به آراء و افكارى كه پس از آنان پديد آمده بود، اعتنا نكرد و در اين راه از جانب برخى از خلفاى عباسى آزار ديد امّا استقامت ورزيد و شكيبايى پيشه نمود.[3]
بنابراين تعريف، سلفى هاى امروز از پيروان احمد بن حنبل هستند از آن نظر كه وى در عقيده و شريعت، از روش صحابه و