است[1] و مشهورترين آن ها «مهدى» مى باشد.[2]

پدرش، پيشواى يازدهم حضرت امام حسن عسكرى(عليه السلام) و مادرش، بانوى گرامى «نرجس» است[3] كه به نام «ريحانه»، «سوسن» و «صقيل» نيز از او ياد شده است.[4] ميزان فضيلت و معنويت نرجس خاتون تا آن حد والا بود كه «حكيمه»، خواهر امام هادى(عليه السلام) كه خود از بانوان عالى قدر خاندان امامت بود، او را سرآمد و سرور خاندان خويش، و خود را خدمت گزار او مى ناميد.[5]

ديدار حضرت مهدى (عليه السلام) …

حضرت مهدى دو دوره غيبت داشت: يكى كوتاه مدّت (غيبت صغرى) و ديگرى دراز مدّت (غيبت كبرى). اولى، از هنگام تولد تا پايان دوران نيابت خاصّه ادامه داشته و دومى، با پايان دوره نخست آغاز شد و تا هنگام ظهور و قيام آن حضرت طول خواهد كشيد.[6]