قداست امام لطمه وارد سازد و او را در انظار عمومى از مقام ارجمند عصمت و امامت ساقط و خوار و خفيف نمايد!

3. با اين وصلت علويان را از اعتراض و قيام برضد خود بازدارد و خود را دوستدار و علاقه مند به آنان وانمود كند.[1]

4. هدف چهارم مأمون، عوام فريبى بود; چنان كه گاهى مى گفت: من به اين وصلت اقدام كردم تا ابوجعفر(عليه السلام) از دخترم صاحب فرزند شود و من پدربزرگ كودكى باشم كه از نسل پيامبر(صلى الله عليه وآله)و على بن ابى طالب(عليه السلام)است. اما خوشبختانه اين حُقّه مأمون نيـز بـى نتيجـه بود، زيرا دخـتر مأمـون هرگز فرزنـدى نياورد![2] و فرزندان امام جواد(عليه السلام)همگى از همسر ديگر امام بودند.

اين ها انگيزه هاى مأمون از اين ازدواج بود. حال بايد ديد امام جواد(عليه السلام) چرا با اين ازدواج موافقت كرد؟

از آن جا كه بى هيچ شكى، امام اهداف و مقاصد واقعى مأمون را از اين گونه كارها مى دانست و نيز مى دانست كه او همان كسى است كه مرتكب جنايت بزرگ قتل پدرش امام رضا(عليه السلام) شده، به نظر مى رسد كه موافقت امام با اين ازدواج عمدتاً بر اثر فشارى بوده است كه مأمون از پيش بر امام وارد كرده بوده است، زيرا ازدواجى اين چنين، تنها به مصلحت مأمون بوده است نه به مصلحت امام! نيز مى توان تصوّر كرد كه نزديكى امام به دربار مى توانست مانع ترور حضرت از طرف معتصم و عامل پيش گيرى از سركوبى سران تشيّع و ياران برجسته امام توسط عوامل خليفه باشد، و اين، به يك معنا مى توانست شبيه قبول وزارت هارون از طرف على بن يقطين يعنى نفوذ در دربار خلافت به نفع جبهه تشيّع باشد.

…

«حسين مكارى»، يكى از ياران امام جواد، مى گويد: در بغداد، خدمت امام