مطلب چهارم [1]

آيا در عدِّه وفات آيه اى نسخ شده است

( وَالَّذِينَ يُتَوَفَّوْنَ مِنْكُمْ وَ يَذَرُونَ اَزْواجاً يَتَرَبَّصْنَ بِاَنْفُسِهِنَّ اَرْبَعَةَ اَشْهُر وَ عَشْراً فَاِذا بَلَغْنَ اَجَلَهُنَّ فَلا جُناحَ عَلَيْكُمْ فِيما فَعَلْنَ فِي اَنْفُسِهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ وَاللّهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ)

( سوره بقره ، آيه 234).

« كسانى از شما كه مى ميرند و همسرانى به جا مى گذارند، زنان آنها چهارده ماه و ده روز، عده نگاه دارند و هر موقع عده آنان پايان پذيرفت، آنچه در باره خويش شايسته است انجام دهند، بر شمااشكالى نيست خدا از كارهاى شما آگاه است».

آيه بيانگر وظيفه زنان شوهر مرده است، و عمل تمام فقهاء براين آيه است و همگى مى گويند كه عده وفات شوهر، چهارماه و ده روز است ولى آيه ديگرى كه آن هم متعرض حكم همين موضوع است، دستور مى دهد كه شوهران وصيت كنند كه زنان آنها پس از مرگ آنها، يك سال در خانه بمانند و وارث آنان نفقه آنها را نيز