مطلب سى ام

روش صحيح تفسير قرآن [1]

قرن بيستم ميلادى و يا چهاردهم اسلامى، با بيدارى شرق و شرقيان وبالأخص مسلمانان آغاز گرديد، در اين قرن، طلسم استعمار تاحدودى درهم شكست، كشور هاى مستعمره به صورت كشورهاى آزاد يا نيمه آزاد در آمدند، مسلمانان و رهبران فكرى و علمى آنان در يك سلسله مسائل اساسى انديشيدند، عـلل ضعـف و عقب افتادگى را مورد مطالعه قرار دادنـد و در صدد چـاره جـوئـى بر آمدند.

از مسائلى كه بيشتر مورد توجه قرار گرفت، نشر معارف و حقايق و علوم قرآن بود زيرا در قرون پيشين، فقط طبقه دانشمند از حقايق علمى اين كتاب آسمانى بهره مى برد و طبقات ديگر مردم فقط به روخوانى اكتفاء كرده و بيشتر در روخوانى و تجويد قرآن كوشش مى نمودند و كتب تفسير كه در آن قرون نوشته مى شد، هدف ازنگارش راهنمائى طبقه دانشمند بود و كمتر اتفاق مى افتاد كه يك مفسر براى راهنمائى طبقات ديگر از مردم به مفاهيم قرآن، تفسيرى بنويسد، يا جلسه تفسير تشكيل دهد، گويا مطلوب، از دانشمندان امعان وتفكر در آيات قرآن بود و مطلوب