مطلب بيست و هشتم

آيا اين آيه گواه بر بطلان توسل است؟

با تشريح آيات بيست وشش گانه پايه صحت نظريات مؤلف در اين كتاب روشن گرديد ديگر لزومى ندارد كه به نقد ديگر نظريات او بپردازيم، و اگر خوف از إطالـه سخن نبـود به نقـد نظريـات او در مطالـب ( 11، 70، 71، 76 و 82 ) مـى پرداختيم، بالأخص اشتباه او در تفسير آيه :( فَلَمّا اَنْ رَأى بُرْهانَ رَبِّهِ) (يوسف، آيه 24).بخشودنى نيست و قسمتى از سخنان او مربوط به « فخر رازى» است ولى به حكم« مشت نمونه خروار است» به همين اندازه اكتفاء مى كنيم.

ولى براى تكميل بحث، به توضيح مفاد دو آيه اى كه مورد تمسك وهابيان وطنى قرار گرفته است، مى پردازيم حالا خواه شما آنها را از « آيات مشكله قرآن» بشماريد يانه و در هر حال امروز كسانى كه درخط « محمد بن عبدالوهاب» قرار دارنـد، براى ابطال توسل به « ارواح مقدسه » « به اين دو آيه تمسك جسته و چنين مى انديشند كه بر دليل دندان شكنى دست يافته است.

نگارنده كتاب مستدل و گسترده اى پيرامون صحت و استوارى « توسل به ارواح مقدسه» نوشته وبه عنوان توسل در 252 صفحه چاپ ومنتشر شده است و در آن كتاب دلائل صحت توسل را از قرآن و احاديث كه محدثان اسلامى از فريقين نقل كرده اند، مطرح كرده و براى هيچ منصفى جاى شك و ترديد باقى نگذارده است.