مطلب پانزدهم [1]

آيا تفسير اين آيه، نيازى به روايت دارد؟

( حافِظوُا عَلىَ الصَّلَواتِ وَ الصَّلوةِ الْوُسْطى وَ قوُموُ للّهِ قانِتِيْنَ) (بقره، آيه 237)

« برهمه نمازها و به نماز وسطى ( ميانه) محافظت كنيد، وبراى خدا مطيعانه و خاضعانه به پاى خيزيد».

كسانى كه مدعى هستند كه بايد در تفسير آيات مجمل، به روايت مورد اطمينان بخش مراجعه نمود، با آيه ياد شده استدلال مى كنند ومى گويند: ما هرگز بدون مراجعه به يك مدرك صحيح قادر نخواهيم بود كه مقصود از « صلوة وسطى» را از ميان محتملات مختلف، تعيين كنيم زيرا معنى لغوى « صلوة وسطى» نماز ميانه است ولى نماز ميانه كدام است؟ براى ما روشن نيست.البته اين گروه درتمام مجملات قرآن، اين سخن را دارند، وآيه ياد شده را يكى از همانها مى دانند ما با اين گروه هماهنگى داريم و در اين كتاب در اين باره سخن گفته ايم.

كسانى كه با آيه ياد شده بر نياز تفسير قرآن به روايات استدلال مى كنند به