به كتابهاى آسمانى آنها مراجعه نمايد با امى بودن پيامبر و يا لااقل با مصالح اسلام سازگار نبود ولى آيه اى كه در سوره يونس كه به پيامبر دستور مى دهد كه پيامبر به علماى اهل كتاب مراجعه نمايد، مدنى است، و سوره يونس اگر چه مكى است ولى آياتى چند از آن مدنى است و از آن جمله آيه (94 ) است كه در آن آيه چنين دستورى وارد شده است.

شگفت انگيز اين كه نويسنده اجازه نمى دهد با روايتى كه از خاندان وحى به دست ما رسيده آيه تفسير شود،حتى روايتى را كه مى گويد: اين سئوال وجواب در «معراج» بوده، به بهانه اين كه در آن سخن از معراج نيست رد مى كندولى خود نويسنده بدون چون و چرا حاضر است تا اين حد تحريف ظاهر كند و آيه را به اين نحو تفسير كند كه مقصود سئوال از پيامبران نيست، بلكه هدف سئوال از علماء و كتابهاى آنها است، اين كه در باره روايت مى گويد:در آيه سخن از معراج نيست بايد گفت در آيه هم، سخن از دانشمندان و كتابهاى آنها نيز نيست و اگر بگويد در آيه ديگر (آيه 94 سوره يونس) نامى از دانشمندان به ميان آمده است و آن آيه قرينه بر تفسير اين آيه مى باشد پاسخ آن اين است كه آيه مورد بحث مكى است و آيه سوره يونس مدنى است و محيط نزول دو آيه كاملاً متفاوت است و درمدينه دانشمندان اهل كتاب بودند و درمكه از آنها خبرى نبود.

چگونه مى توان با يكى ، ديگرى را تفسير كرد در يكى دسترسى به دانشمندان اهل كتاب وكتابهاى آنان فراوان بود، در ديگرى از اين امكانات خبرى نبود، اما با اين تفاوت، به خود اجازه مى دهد با آيه اى ، آيه ديگر را تفسير كند.

و در پايان : هرگاه اين روايت اطمينان بخش باشد به طور مسلم مى تواند اجمال آيه را رفع نمايد و اينكه مى گويد، در آيه سخنى از معراج نيست، باز گشت آن به اين است كه آنچه را روايت توضيح مى دهد در آيه نيست، ولى غافل از اين كه هرگاه بنا بود مضمون روايت در خود آيه باشد، ما ديگر چه نيازى به روايت داشتيم، علاوه ما بايد روايت مخالف را طرح كنيم، نه روايتى را كه مطلبى را توضيح داده واجمالى را بر طرف مى نمايد.