« پروردگارت را عبـادت كن تا اين كه به تـو « يقـين» بيايـد».
عـده اى از مفسـران مانند: فخـر رازى، صاحب كشاف، طبرسـى و غيره مى گويند كه مقصود از « يقين» در اين آيه شريفه، مرگ است چنانكه در آيه 47 و 48 سوره « مدثر» كه مى فرمايد: ( وَ كُنّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّيْنِ حَتّى اَتاناَ الْيَقِينُ) :« روز رستاخيز را انكار مى كرديم تا يقين آمد » مقصود از يقين نيز مرگ است.
گواه روشن بر اين كه مقصود از « يقين» در دو آيه « مرگ» است همان به كار بردن لفظ « يأتيك» است و حاكى از اين است كه اين « يقين» به سراغ انسان مى آيد.
در اين صورت بسيار مناسب است كه به موت كه انسان را دنبال مى كند تفسير شود، چنان كه مى فرمايد:
( اَيْنَما تَكُونوُا يُدْرِكْكُمُ الْمَوْتُ) ( نساء، آيه 78).« هركجا باشيد، مرگ شما را درك مى كند و نيز مى فرمايد:(حَتّى اِذا جاءَ احَدَكُمُ الْمَوْتُ) ( انعام، آيه 61). تا
[1] مربوط به مطلب 57 از كتاب تفسير آيات مشكله ص 204 ـ 205 هدف از عنوان آيه رد نظريه ابن عباس است كه « يقين» را به مرگ تفسير كرده است و قاعدتاً از اميرمؤمنان اخذ نموده است و سيوطى در « الدرالمنثور» آن را از امام حسن (ع) نيز نقل كرده است.
نام کتاب : آيات مشكله قرآن نویسنده : سبحانى، شیخ جعفر جلد : 1 صفحه : 143