مطلب دهم [1]

آيا آدم و حوّا خدا را نافرمانى كردند؟

( قـالا رَبَّنـا ظَلَمْـنا اَنْفُسـَنا وَ اِنْ لَمْ تَغـْفِرْ لـَنا وَ تَرْحَمْنا لَنَكُونـَنَّ مِنَ الْخاسِرِينَ) (اعراف، آيه 23)

«آدم و حوا گفتند: پروردگارا ما به نفس خويش ظلم كرديم، پروردگارا اگر ما را نبخشى و به ما رحم نكنى از زيانكاران خواهيم بود».

كسانى كه در باره پيامبران به عصمت مطلق قائل نيستند، به آياتى تمسك كرده اند كه آيه ياد شده از آنها است، از آنجا كه داستان آدم، نيرومند ترين مستمسك آنها به شمار مى رود بسيار مناسب است كه اطراف قضيه را به گونه اى بررسى كنيم، والفاظى را كه مايه توهم نافرمانى آدم است، مورد توجه قرار دهيم، تا ثابت شود: كه هرگاه مجموع آياتى كه در باره اين قضيه وارد شده، به هم ضميمه شوند، معانى اين الفاظ براى ما دور افتادگان از محيط قرآن روشن تر مى شود و براى همين منظور مقدمه اى را ياد آور مى شويم.