نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 9 صفحه : 473
25- او همانست که توبه را از بندگان خویش قبول میکند و از گناهان میگذرد و میداند آنچه را که میکند. 26- و قبول میکند از کسانی که ایمان آوردهاند و از کرم خویش بر آنها افزون میکند کافران را عذاب شدیدی هست.
کلمهها
مشفقین: راغب گوید اشفاق عنایتی است آمیخته به خوف، اگر با «من» باشد
معنی خوف در آن ظاهرتر است و اگر با «فی» آید معنی اعتنا در آن آشکارتر
میباشد. یمارون: مراء: مجادله و منازعه. «ما راه مراء و مماراة: جادله و نازعه». حرث:
کاشتن و کشت. مصدر و اسم هر دو آمده است. این تعبیر برای آنست که اعمال به
حکم کشت هستند، در دنیا و آخرت نتیجه میدهند، از رسول خدا صلّی اللَّه
علیه و آله نقل شده: «الدنیا مزرعة الاخرة» منظور از آن در آیه نتیجه عمل است. روضات: باغها. مفرد آن روضه است. قربی: قربی در قرابت نسبی به کار میرود، الف و لام آن در آیه عوض از مضاف الیه و تقدیر آن «قربای» است یعنی قرابت من. یقترف:
قرف و اقتراف در اصل به معنی کندن پوست از درخت و کندن پوست روی زخم است،
به طور استعاره بر اکتساب، اقتراف گفتهاند در کار نیک باشد یا در کار بد.
نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 9 صفحه : 473