نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 9 صفحه : 309
55- پیروی کنید بهترین چیزی را که از جانب خدایتان نازل شده، پیش از آنکه عذاب به ناگهان آید حال آنکه نمیدانید. 56- (مبادا که بعد از رسیدن عذاب) کسی بگوید: ای تأسف بر آنچه در طاعت خدا کوتاهی کرده و از مسخره گران شدم. 57- یا بگوید: اگر خدا هدایتم میکرد از اهل تقوی میبودم. 58- یا چون عذاب را به بیند بگوید: ای کاش برگشتی داشتم و از نیکوکاران میشدم. 59- بلی آیات من به طرف تو آمد، آنها را تکذیب کردی و تکبر نمودی و از کافران شدی. 60- روز قیامت خواهی دید که چهرههای آنان که به خدا دروغ بستهاند، سیاه است، آیا در جهنم متکبران را اقامتگاه نیست؟ 61- (ولی) خدا اهل تقوی را به سبب فوزشان نجات میدهد، عذابی به آنها نمیرسد محزون نمیشوند.
کلمهها
اسرفوا: اسراف به معنی تجاوز از حد است در هر کاری که انسان میکند هر چند که در انفاق مال مشهورتر است (راغب). لا تقنطوا: قنوط (بضمّ اول) مأیوس شدن از خیر. «قنط قنوطا: یئس». بغتة: بغت: ناگهان. «بغتة» شاید اسم مصدر باشد. حسرتی: حسرت: اندوه و غم بر آنچه از دست رفته است. جنب: پهلو و طرف. جنب اللَّه جانب و ناحیه خداست. که طاعت و امر اوست. فرطت: افراط: تجاوز بیشتر، تفریط. کوتاهی و تقصیر بیشتر. ساخرین: مسخره کنندگان. مفرد آن «ساخر» است. کرة: رجوع و برگشتن. مثوی: اقامتگاه. «ثواء»: اقامت.
نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 9 صفحه : 309