شرحها

در این آیات حالات ایوب علیه السّلام که یکی از اوابین و عباد اللَّه المخلصین بود ذکر شده و به دیگران نیز اشاره رفته است و با کلمه «و اذکر» اشعار گردیده که رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله آنها را یاد کرده و مانند آنها در راه خدا استقامت نماید و بر ایذاء مشرکان صبر کند.
از آیات شریفه معلوم می‌شود که ایوب مبتلا به بیماری گردید، خانواده‌اش نیز متلاشی شده و از بین رفتند، آخر رو به درگاه خدا آورده و گفت رَبَّهُ أَنِّی مَسَّنِیَ الضُّرُّ وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ خدا دعایش را پذیرفت و دستور داد در آبی شستشو کند تا از مرض رها گردد، خانواده‌اش نیز به او داده شد، در ایام ابتلا، زنش بی‌تابی کرد، ایوب سوگند خورد که در صورت شفا یافتن او را تأدیب نماند، دستور آمد یک مشت ترکه برگیر و با آن بزن تا نقض عهد نکرده باشی.
41- وَ اذْکُرْ عَبْدَنا أَیُّوبَ إِذْ نادی رَبَّهُ أَنِّی مَسَّنِیَ الشَّیْطانُ بِنُصْبٍ وَ عَذابٍ.
به نظر می‌آید: مراد از مس شیطان، وسوسه‌های اوست که در هنگام مرض و از بین رفتن خانواده‌اش، خیالات شیطانی ناراحتش می‌کرده است در مناجات دوّم از مناجات خمسة عشر آمده است که امام علیه السّلام می‌فرماید:
«الهی اشکو الیک ... شیطانا یغوینی قد ملاء بالوسواس صدری»
درباره حضرت