نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 9 صفحه : 226
گویی دویدن و تند رفتن را میبخشد (مجمع البیان) توارت: موارات: پوشاندن و مستور کردن. تواری: مستور شدن. «توارت» آفتاب مستور شد. حجاب: آن در اصل مصدر است به معنی پنهان کردن و منع از داخل شدن به معنی پرده نیز آید، مراد از آن در آیه پرده است. طفق: شروع کرد، آن فعلی است مخصوص به اثبات، «ما طفق» گفته نمیشود. سوق: (بضمّ اول) ساقها. رخاء: نرمی، آرامی. اقرب الموارد گوید: رخاء باد ملایمی است که چیزی را حرکت نمیدهد. اصاب: صوب: قصد و نزول. اصابه: درک، طلب، اراده، منظور از آیه معنای اخیر است. اصفاد: صفد (بر وزن شرف) زنجیری است که با آن دستها را به گردن میبندند، جمع آن اصفاد است: زلفی: تقرب و نزدیکی. مقام و منزلت.
شرحها
در این آیات دو جریان درباره حضرت سلیمان علیه السّلام نقل شده که هر دو
مانند داستان داود حکایت از نوعی خطیئه و ترک اولی دارد یکی مشغول شدن به
تماشای اسبان و غفلت از نماز، دیگری افتادن جسدی بر تخت سلیمان و توبه او. آیا
منظور آنست که به رسول خدا بفرماید: مواظب باش که چنین نکنی نظیر:
فَاصْبِرْ لِحُکْمِ رَبِّکَ وَ لا تَکُنْ کَصاحِبِ الْحُوتِ قلم/ 48؟ به
عبارت دیگر
نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 9 صفحه : 226