کلمه‌ها

ذا الاید: اید: قوه و نیرو. «ذا الاید»: نیرومند.
اواب: اوب: رجوع، اوّاب صیغه مبالغه است، یعنی: بسیار رجوع کننده به خدا.
عشی: وقت عصر از اول ظهر تا آخر روز.
اشراق: وقت طلوع آفتاب «اشرقت الشمس: طلعت».
فصل: جدا کردن. فَصْلَ الْخِطابِ کلام روشن و آشکار، فصل به معنی مفصول و اضافه صفت به موصوف است، گویی مراد از آن قضاوت حق است.
تسوروا: تسور: بالا رفتن از دیوار، سور: دیوار.
محراب: محراب مسجد. کاخ، آن از حرب است در محراب مسجد با شیطان جنگ می‌شود.