سوره «ص»

اشاره

در مکه نازل شده و هشتاد و هشت آیه است

نظری به سوره مبارکه

1- «ص» سی و هشتمین سوره است که بعد از سوره قمر در مکه نازل گردید از آیات آن بر می‌آید که به هنگام نزولش، مشرکان در مقابله با توحید آنچه می‌توانستند مضایقه نمی‌کردند، به نظر می‌آید که در سالهای پنجم یا ششم بعثت نازل شده است.
2- عدد آیات آن در قرائت کوفی هشتاد و هشت و در قرائت دیگران هشتاد و شش و در بعضی هشتاد و پنج است (مجمع البیان) و به نقل تفسیر خازن، این سوره دارای هفتصد و سی دو کلمه و سه هزار و شصت و هفت حرف است تعداد کلمات و حروف آن حاکی از اهتمام تمام مسلمین به قرآن مجید است.
3- علّت نامگذاری به «ص» ظاهرا وقوع این حرف در اول آنست از روایات بر می‌آید که در زمان رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله و به وسیله آن حضرت با این نام تسمیه شده است.
4- آیات سوره حاکی است که آن در مکه و قبل از هجرت نازل شده است و ظاهرا قائلی به غیر مکی بودن آن وجود ندارد. و میشود اطمینان کرد که همه آن به یک بار نازل گشته باشد.
5- طبرسی رحمه اللَّه فرموده: مفسران گفته‌اند: پانزده نفر از اشراف قریش