تفسيراحسن‌الحديث - قرشی، سید علی اکبر

نام کتاب : تفسيراحسن‌الحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 9 صفحه : 165

به هر نیکو کار چنان پاداش داده خواهد شد، رجوع شود به آیه 80 از این سوره.
112- وَ بَشَّرْناهُ بِإِسْحاقَ نَبِیًّا مِنَ الصَّالِحِینَ این آیه که بعد از بشارت به غلام حلیم و بعد از جریان قربانی آمده است به طور حتم نشان می‌دهد که ذبیح اسماعیل بوده نه اسحاق چنان که در نکته‌ها خواهد آمد، یعنی: به او ولادت اسحاق را بشارت دادیم که پیامبر و از جمله صالحین خواهد بود، آمدن صالحین بعد از «نبیا» دال بر اهمیت صلاح است و گرنه پیامبر غیر صالح نخواهد بود.
113- وَ بارَکْنا عَلَیْهِ وَ عَلی إِسْحاقَ وَ مِنْ ذُرِّیَّتِهِما مُحْسِنٌ وَ ظالِمٌ لِنَفْسِهِ مُبِینٌ.
لفظ «ذریتهما» قرینه است که برکت در فرزندان و کثرت اولاد است که آن همه پیامبران از نسل آن دو به وجود آمدند، همه انبیاء بنی اسرائیل و اسماعیل و فرزندان او از نسل آن دو بزرگوار هستند، مُحْسِنٌ وَ ظالِمٌ حاکی است که برکت فقط راجع به محسنین است.

نکته‌ها

ذبح عظیم کدام است؟

در رابطه با آیه وَ فَدَیْناهُ بِذِبْحٍ عَظِیمٍ گفته شد: المیزان آن را قوچی دانسته که به ابراهیم آورده شد عظمتش بعلت من عند اللَّه بودن آن است.
طبرسی نیز از ابن عباس و غیره، قوچ نقل کرده است ولی به نظر می‌آید:
که ذبح عظیم: کشتار و قربانی همه ساله مراسم حج باشد که می‌تواند یاد آور آن عشق عالی باشد.

نام کتاب : تفسيراحسن‌الحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 9 صفحه : 165

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست