تفسيراحسن‌الحديث - قرشی، سید علی اکبر

نام کتاب : تفسيراحسن‌الحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 1 صفحه : 188

علیه السّلام است که همه روشن و آشکار بودند.
روح القدس: روح پاک. مراد از آن ظاهرا جبرئیل است مثل قُلْ نَزَّلَهُ رُوحُ الْقُدُسِ مِنْ رَبِّکَ نحل/ 103 (قاموس قرآن) یا روح مستقل نبوت است.
تهوی: هوی به معنی میل نفس است.
استکبرتم: استکبار آنست که کسی اظهار بزرگی و برتری کند با آنکه اهلش نیست، اصل آن کبر به معنی بزرگی قدر است.
غلف: (بر وزن خسر) جمع اغلف است مثل احمر و حمر، اغلف یعنی در غلاف شده، غلف یعنی در غلاف شده‌ها. غلف بفتح اول به معنی پوشاندن و در غلاف قرار دادن است.
لعن: راندن و دور کردن. لعن خدا در آخرت عذاب و در دنیا انقطاع از رحمت و آن از انسان نفرین است نسبت به غیر. (قاموس قرآن) یستفتحون: طلب فتح و پیروزی می‌کردند. فتح در اصل: گشودن و باز کردن است.
بغیا: بغی در اصل به معنی تجاوز از حد است، حسد، ظلم، دشمنی از مصادیق تجاوز هستند، در آیه ظاهرا حسد مراد است، به قولی اصل آن طلب و به قولی فساد است.
باءو: قرین و با هم شدند بقره/ 61.
مهین: خوار کننده. هون به معنی خواری و اهانت خوار کردن است.
خالصة: مخصوص. خلوص: صاف و بی‌خلط شدن است.
مزحزح: کنار کننده. تزحزح در اصل به معنی کنار شدن و کنار کردن است.

نام کتاب : تفسيراحسن‌الحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 1 صفحه : 188

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست