زيرا اينان بحكم دانش و بينش دوستان حقيقت- و شيفتگان واقعيت بوده- و آرزوئى بجز تكميل علم و عمل- و خدمتگزارى انسانيت نداشته- و پايه اين كاخ با عظمت را گذاشته‌اند- و زهى ناروا است كه انسان با زبان و دهانى كه- از خون دل پدر و مادر خود درست كرده- همينكه به سخن در آمد صلب پدر و رحم مادر را دشنام داده- و ناسزا گويد اساسا دشنام و ناروا سرودن يك مرد- ناقد و بحاث عينا دعوى دانائى نمودن- و گواه به نادانى آوردن است

نكته 2

دانشمندانى كه فكر را مادى محض مى‌دانند- و با تغييرات مختلف ساخته مغز- اثر فعل و انفعال جزء ماده و جزء مغز- عكس العمل مسافرت كرده و بايتاليا رفته- فلسفه فيثاغورث را آنجا فرا گرفته- افلاطون در فن نويسندگى توانا بوده- و عقايد خاصى در سياست و طرز اداره اجتماع- و تشكيل مدينه فاضله داشته- و معتقد بوده است كه اداره اجتماعى بايد بوسيله حكما باشد- و خودش براى عملى كردن اين منظور- به جزيره سيسيل مسافرت كرد- و لكن نتيجه نگرفت- و در آنجا وى را گرفته و بعنوان بردگى فروختند- تا آنكه يكى از دوستانش پيدا شد و وى را آزاد ساخت- و دو بار ديگر بهمين منظور مسافرت كرد- و نتوانست نتيجه بگيرد- وى آخر كار از عقايد اشتراكى خود صرفنظر نمود- و كتاب ديگرى نوشت- و بطلان نظريات سابق خود را مدلل ساخت- .

افلاطون در خارج شهر آتن باغى داشت- كه در آنجا به تعليم علم و حكمت مى‌پرداخت- و آن باغ آكادميا نام داشت- و پيروان افلاطون را از اينرو آكادميان مى‌خوانند (6) افلوطين [1]سردسته فلاسفه معروفى است- كه بنام افلاطونين جديد خوانده مى‌شوند- وى در سال 205 بعد از ميلاد تولد يافته- و در سال 270 ميلادى درگذشته است- و مردى عارف و مرتاض بوده است- به ايران و هند مسافرت كرده است- و شايد بسيارى از عقايد عرفانى خويش را- از ايران و هند استفاده كرده باشد- گويند كتاب معروف اثولوجيا - كه منسوب به ارسطو است تاليف افلوطين است