[خواجه] سيف الدين ايبك بنده سلطان شمس الدين بود، ترك [5] با شهامت و جلادت و حسن اعتقاد [بود] او را از جمال الدين جوبكار [6] خريده بود در بداون، اول سر جاندار شد، در ان شغل او را دخلي فرمود، از وجوه مصادره، سه لك جيتل، بدان وجوه التفات نه كرد چون بسمع [مبارك] اعلي رسيد، سبب عدم التفات از وي پرسيد عرضه داشت كرد، خداوند سلطان اول بنده را شغل مصادره ميفرمايد، و از بنده جور كردن و مصادره [از] مسلمانان و رعيت [7] نيايد بنده را وجه ديگر فرمايد، سلطان را در باب او اعتقاد [ي] ظاهر شد نار نول او را داد، مدتي دران ايالت خدمت كرد، پس اقطاع برن او را داد [8] و پس از ان سنامش [9] فرمود، چون لشكر (ي) لكهنوتي بكردند [10] و بلكا خلجي را مقهور گردانيدند، بحضرت مراجعت كرد، كزلك خان (به اچه) برحمت حق تعالي پيوسته بود، سلطان السعيد طاب ثراه، شهر و اقطاع اچه (را) اقطاع سيف الدين ايبك فرمود، مدتي در ان بلاد داوري و رعيت‌پروري كرد، و آن بلاد را در ضبط آورد، و چون سلطان برحمت آفريدگار پيوست، ملك (سيف الدين) حسن قرلغ [11] را طمع ولايت اچه افتاد، از ان طرف