[ملك] كشلي خان ايبك (طاب ثراه) برادر ابي و امي خان اعظم الغ‌خان معظم [2] بود، هر دو در از يك صدف (و) دو خورشيد و ماه از يك شرف [3] دو لعل از يك كان، و دو ملك از يك ديوان، و دو گل از يك چمن بختياري و دو تهمتن از يك انجمن [4] شهرياري.
اصل ايشان از خانان البري بود، و چون كافر مغل بر بلاد تركستان و قبايل قبچاق [5] استيلا آورد بضرورت ايشان را با اتباع و اشياع خود از موضع معهود نقل بايست كرد، ملك كشلي خان ايبك [امير حاجب] برادر كهتر بود و خاقان معظم، الغ‌خان [6] برادر مهتر، ملك (امير) حاجب در ان عهد در صغر سن بود، چون از پيش [7] مغل كوچ كردند، در اثناء راه زمين خلاب بود ملك امير حاجب در شب از گردون بيفتاد در ميان گل، و مغل در عقب، كس را مجال نبود كه او را از (ميان) گل برآوردي [8] گردونها براندند و او همانجا بماند، الغ خان اعظم بسر او رسيد او را برگرفت، دوم كرت مغل در عقب او رسيد ملك امير حاجب بدست مغل افتاد و از تقديرات آسماني او را بازرگانان بخريدند، و بشهرهاي اسلام آوردند، اختيار الدين ابو بكر حبش [9] كه از حضرت برسالت مصر [و] بغداد رفته بود، ملك امير حاجب را از ان بازرگا [نا] ن بخريد و آثار رشد، در ناصيه وي [10] لايح ديد، از آنجا بحضرت دهلي آورد، سلطان سعيد از اختيار الدين ابو بكر بخريد [11] انوار عقل و كياست در ناصيه او لامع بود، اين كلمات از راه انصاف و صدق در قلم مي‌آيد [12] [كه] ملكي از تركان عاقل‌تر و با حياتر و باوفاتر ازو چشم بيننده در نظر نياورده بود [13]