در تعليق اول ذكري از آل فريغون و حكمرانان جوزجانان رفت، كه از حدود (250 تا 410 ه-) درين سرزمين فرمانروائي داشتند، و از دودمان‌هاي بزرگ و دانش دوست حكمرانان افغانستان‌اند درباره شرح حال اين خاندان و اسماي امراي ايشان معلومات كمي در تاريخ يميني العتبي (ص 343 ترجمه رينولد) و در آثار ساخا و ناشر آثار الباقيه و در الكامل ابن اثير (9/ 61) و در تاريخ بيهقي (ص 112/ 200) و در مقدمه بار تولد بر حدود العالم و در ترجمه حدود العالم از مينارسكي و در نوشته‌هاي ماكوف بر آثار موزه ارمي تاژ (ص 178) و در يتيمة الدهر (4/ 259) و قابوس نامه و زين الاخبار گرديزي و تاريخ بخارا و جوامع الحكايات عوفي و آثار بار تولد و اصطخري و حيات سلطان محمود از دكتور ناظم موجود است، ولي تمام اين معلومات خيلي ناچيز و غير مكفي است.
چنين بنظر مي‌آيد كه نام فريغون در خراسان معروف و مستعمل بود، مثلا افريغون بن محمد الجوبقي نسفي در سنه 438 ه- امالي قاضي امام عبد الملك بن حسين نسفي. شنيده بود (منتخب القندفي تاريخ سمرقند از محمد بن عبد الجليل سمرقندي نسخه ناقص كتابخانه ملي پاريس ورق 18 ب (يادداشتهاي قزويني 6/ 111) نامهاي افراد اين دودمان را تاكنون بطور كامل و جامع ضبط نكرده‌اند، و حتي زامباور هم در معجم الانساب خود (ص 194 ج 2 ترجمه عربي) فقط نامهاي سه نفر ازين خاندان را آورده است.
اما تا جائي كه من تاكنون ديده‌ام، اين هفت نفر را ازين خاندان مي‌شناسم:
1 امير فريغون حدود 250 ه 2 امير احمد بن فريغون (279/ 340 ه-) 3 ابو الحارث محمد بن احمد (340/ 389 ه) 4 فريغون بن محمد (حدود 394 ه-) 5 ابو نصر احمد بن محمد (390/ 410 ه-) 6 حسن بن ابو نصر احمد؟ (410 ه-)