سعيد بن زيد بن نفيل، كنيت او ابو الاعور بود، و او ابن عم عمر بود، رضي اللّه عنهما، و مادر او فاطمه بنت نعجه [1] خزاعيه بود، و او پيش از عمر رضي اللّه عنهما اسلام آورد، و او مرد سياه‌چرده بود، دراز بالا بود، بسيار موي بود و پدر او زيد، پيش از ظهور اسلام طالب حق شده بود و از مشركان جاهليت مفارقت گزيده و سعيد تا عهد معاويه حيات يافت، و از مصطفي عليه السّلام، چهل و هشت حديث روايت كند، و فوت او هم به عقيق بود، و بمدينه آوردند و دفن كردند، و عمر او هفتاد و هشت سال بود، و فوت او در سنه احدي و خمسين بود. و اسماء اولاد او بعد الرحمن اكبر و او شاعر بود، و عبد الرحمن اصغر و عبد اللّه اكبر و اصغر و عفو اكبر و ابراهيم اكبر و اصغر و زيد و خالد و اسود و دختران او هژده بودند. رضي اللّه عنه.

كنيت او ابو زيد بود، و مادر او شفاء، و بروايتي عنقا [2] بنت عوف بن زهره بود و او از جمله مالداران قريش بود، و او مردي بلند بالا، نيكو روي، تنك پوست و سپيد رنگ، فراخ چشم [3] شكسته موي، و از كبار صحابه، بهر دو قبله نماز كرده بود، و دو هجرت كرده بود، و در هيچ غزوي غايب نبود از خدمت مصطفي عليه السّلام. و در غزوه احد هشت زخم بر تن او بود، و مصطفي عليه السّلام در غزو تبوك