خدايى نيست. أَ فَلاٰ تَتَّقُونَ ،از وى نمى‌ترسى [1].و هود بر حقيقت برادر ايشان نبود، نه از مادر و نه از پدر،إنما از قبيلۀ ايشان بود،قربت نسبت داشت،خداى تعالى به هم نسبى او را برادر ايشان خواند،و برادر دين نبود باتّفاق،و على هذا حمل

قول اميرالمؤمنين [2]-عليه السّلام-في اهل الجمل و صفّين و نهروان: اخواننا بغوا علينا، يعني اخواننا فى النّسب.

قٰالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ ،گفتند آن رؤسا و اشراف قوم او از كافران:

ما تو را در سفاهت مى‌بينيم،و سفاهت خفّت حلم باشد.و ثوب سفيه اذا كان رقيقا خفيفا مؤرّج گفت:«سفه»جنون باشد به لغت حمير،يعنى ما تو را سفيه و سبك‌سار مى‌بينيم و تو را از جملۀ دروغ‌زنان مى‌پنداريم.حسن بصرى گفت:

«ظنّ»در آيت بر حقيقت خود است براى آن‌كه ايشان را علمى نبود به صدق و كذب او،و اين قول بهتر است از قول آن‌كس كه گفت:«ظنّ»به معنى علم است.

هود-عليه السّلام-جواب داد،گفت: يٰا قَوْمِ لَيْسَ بِي سَفٰاهَةٌ ،مرا سفاهتى نيست و خفّت حلمى،و لكن من رسولم از خداى جهانيان به شما.

أُبَلِّغُكُمْ رِسٰالاٰتِ رَبِّي ،پيغامهاى [3]خداى تعالى به شما مى‌رسانم و مى‌گزارم [4]و من شما را نصيحت‌كننده‌ام امين و استوار بر اداى رسالت.كلبى گفت معنى آن است كه:من پيش از اين در ميان شما امين و استوار بودم،چون از خداى تعالى به رسالت بيامدم نا [5]امين گشتم! أَ وَ عَجِبْتُمْ ،همزه استفهام راست [6]و«واو»عطف را [7]و معنى تقريع و ملامت،گفت[163-ر]:عجب مى‌دارى [8]كه مردى از شما به شما آيد با ذكرى