،ايشان آنان‌اند [1]كه سوگند خوردى [2]شما[كه] [3]نرساند به اينان خداى رحمت را؟در شوى [4]در بهشت هيچ ترس [5]نيست بر شما و نه شما دلتنگ شوى [6].

و آواز دهند اهل دوزخ اهل بهشت را كه بريزى [7]بر ما از آب يا از آنچه روزى كرد شما را خداى،گويند آن را حرام كرد خداى[148-ر]بر كافران.

آنان كه گرفتند دينشان را هزل و بازى و بفريفت ايشان را زندگانى دنيا،امروز فراموش كنيم [8]ايشان را چنان كه فراموش كردند [9]امروز را و آنچه ايشان به آيات ما كافر بودند [10].

قوله [11]: فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرىٰ عَلَى اللّٰهِ كَذِباً -الآية،خداى تعالى در اين آيت بر سبيل استنكار [12]و تعجّب گفت:كيست ظالم‌تر و بيدادگرتر از آن‌كس كه او فروبافد بر خداى دروغ،و افتراء و«فريه»دروغى باشد كه آن را هيچ اصل [13]نبود،و اصل كلمه من الفرى و هو القطع.وجه ظلم را بيان كرده‌ايم پيش از اين، يعنى در جهان بر خود از آن‌كس ظالم‌تر نبود كه بر خداى دروغ سازد و دروغ بر او