داشتند آيات ما را،برسد به ايشان عذاب به آنچه برون آمده باشند از فرمان خدا [1].

بگو [2]نمى‌گويم شما را كه[نزديك من است خزينه‌هاى خداى و نمى‌دانم غيب و نمى‌گويم شما را كه] [3]من فرشته‌ام نمى‌كنم پسر وى مگر آنچه را وحى كنند [4]به من،بگو راست باشد كور و بينا،انديشه نمى‌كنيد! و بيم كن [5]به او آنان را كه بترسند كه حشر كنند [6]ايشان را با خداى ايشان،نيست ايشان را جز او يارى و نه شفيعى،مگر بترسند اينان.

مران آنان را كه خوانند خدايشان را [7]بامداد و شبانگاه.مى‌خواهند رضاى [8]او نيست بر تو از شمار ايشان چيزى.و نيست از شمار تو بر ايشان چيزى.

برانى ايشان را،باشى از جملۀ ظالمان [9].

[72-ر] همچنين بيازموديم [10].بهرى را از ايشان به برخى تا گويند اينان‌اند كه منّت نهاد خداى بر ايشان از ميان ما؟نيست خداى داناتر به سپاس دارندگان؟