چنان نهاد كه آن دختر را كه از اين بطن بودى به آن پسر دادندى كه از آن بطن بودى و اختلاف بطون به جارى مجرى اختلاف نسب كرد و آدم-عليه السّلام-چهل بطن زاد [1]از حوّا [2]،هر بطنى در توام مگر شيث كه مادر او را تنها زاد [3]و گفتند اوّل فرزند كه آدم را آمد قابيل بود [4]و توأم [5]او اقليما بود و آخرشان عبد المغيث بود و توأم او كه خواهر او بود از بطن،امة المغيث بود پس خداى تعالى بر نسل آدم بركت كرد تا عبد اللّٰه عبّاس گويد كه آدم-عليه السّلام-از دنيا بنه‌شد [6]تا فرزندان و فرزندزادگان او به چهل هزار نرسيدند [7].

و علما در مولود [8]قابيل و هابيل خلاف كردند بعضى گفتند قابيل را و توأم [9]او را كه با او هم‌شكم بود و نام او اقليما بود او را پس از آن زاد كه صد سال بود تا در زمين بود پس از آن هابيل را زاد و هم شكم او را.محمّد بن اسحاق گفت عن بعض اهل العلم كه قابيل را در بهشت زاد و حوّا از ولادت او رنجى و دردى و خونى نديد [10]براى راحت بهشت و هابيل را در زمين زاد [11]با درد و رنج و خون نفاس [12].

و خداى تعالى آدم را فرمود كه اين فرزندان را به يكديگر ده هريكى [13]از ايشان برآن دگر حلال است الّا آن‌كه او را هم شكم باشد و هم شكم هابيل لبوذ [14]بود و او از خواهر قابيل به جمال كمتر بود و خواهر قابيل به‌جمال‌تر [15]بود از او،خداى تعالى فرمود كه خواهر قابيل را به هابيل ده و خواهر هابيل را به قابيل ده قابيل گفت من