هركه فرمان برد رسول را فرمان خداى برده باشد،و هركه پشت بر كند [1]ما نفرستاديم تو را بر ايشان نگاهبان.
و گويند فرمان تو طاعت است،پس چون بيرون روند [2]از نزديك تو مىسگالند [3]گروهى از ايشان جز آنكه تو گويى،و خداى بنويسد آنچه ايشان مىسگالند [4]،بر گرد ايشان و توكّل كن بر خداى و بس است خداى و كيل.
انديشه نمىكنند در اين قرآن؟و اگر از نزديك جز خداى بودى،يافتندى [5]در او خلافى در بسيار.
و چون آيد با ايشان كارى از ايمنى باشد يا ترس، آشكارا كنند،و اگر با رسول افگنند و با خداوندان كار از ايشان بدانند آنان كه بيرون مىآرند آن را از ايشان،و اگر نه فضل خداى بودى بر شما و بخشايش او از پى ديو بوديتان مگر اندكى.
كارزار كن در ره خداى تكليف نمىكنند مگر نفس تو،و برانگيز مؤمنان را تا باشد كه خداى بازدارد شرّ آنان كه كافر شدند،و خداى سختتر [6]است به قوّت و سختتر است به عقوبت [7].