اگر نكنيد بدانى [1]به كارزارى از خدا و رسولش،و اگر توبه كنيد شما راست سرمايه [2]شما،ستم نكنيد[شما] [3]و بر شما ستم نكنند [4].

و اگر باشد درويشى [5]،مهلت دهيد تا به دست فراخى [6]و اگر صدقه كنيد [7]بهتر بود شما را اگر دانيد [8].

و بترسيد از روزى كه شما را بازبرند در او [9]با خداى،پس تمام بدهند [10]هر تنى را آنچه كرده باشد،و برايشان ستم نكنند [11].

قوله: اَلَّذِينَ يَأْكُلُونَ الرِّبٰا [12]،حق‌تعالى گفت:آنان كه ربا خورند.و«ربا» در لغت عرب زيادت بود،قال اللّه تعالى: وَ مٰا آتَيْتُمْ مِنْ رِباً لِيَرْبُوَا فِي أَمْوٰالِ النّٰاسِ فَلاٰ يَرْبُوا عِنْدَ اللّٰهِ [13]،اى لا يزيد،و قال عزّ من قائل: فَإِذٰا أَنْزَلْنٰا عَلَيْهَا الْمٰاءَ اهْتَزَّتْ وَ رَبَتْ [14]،اى ارتفعت و انتفخت،و آن نيز از روى ظاهر زيادتى باشد و در شرع هم زيادت باشد جز كه زيادت بر رأس المال را ربا خوانند و هر [15]زيادات [16]را ربا نخوانند،و اين از اسماء مخصوصه باشد كالصّوم و الحج.

بدان كه خلافى نيست از [17]ميان اهل اسلام در تحريم ربا،و صادق-